BİƏLAC

[ fars. bi… və ər. ilac] Əlacsız, çarəsiz, naçar.
[Cahangir bəy:] İndi o ümidlərim də kəsilib, qalmışam naçar, biəlac. N.Vəzirov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİƏLAC biəlac bax əlacsız 1
BİƏQL
BİƏLACLIQ

Digər lüğətlərdə