BİKEFLƏMƏK

f. məh. Əhvalı pozulmaq, pərt olmaq, məyus olmaq.
Ayna bikefləyib cəld aradan çıxdı. S.Rəhimov.
Anasının nə kimi işgəncəli həyat keçirdiyini eşidən Gülüş də bikefləmişdi. Ə.Vəliyev.

BİKEF
BİKEFLİK

Digər lüğətlərdə