BİLAFƏRQ

zərf [ ər. ] köhn. Fərq etmədən, fərq qoymadan, seçmədən; başdanbaşa, ucdantutma.
[Müharibə] yaxşı və yaman otların hamısını bilafərq biçib məhv edir. M.S.Ordubadi.

BİLAARAM
BİLAİXTİYAR

Digər lüğətlərdə

доказа́телен запе́ться перелови́ть поли́вка прихотли́вость спа́льный чистоплю́йка намывно́й палеогеохи́мия сты́ло супру́жество тро́ечный шинши́лла agent arbitrate arteritis black fever cookbook military terminus understatement мотаться отворачиваться переезд снабженец