BONE

bone¹

n 1. sümük; He broke a bone in his leg O, ayağının bir sümüyünü sındırdı; 2. skelet; 3. pl cənazə, meyit; 4. aşıq (oyun üçün sümük); 5. kastanyet (barmağa taxılaraq rəqs edərkən musiqi faktına uyğun şaqqıldadılan şaxşax); 6. krujeva mili (krujeva hörmək üçün iynə);

◊ hard / dry as a ~ sümük kimi bərk / quru; to the ~ sümüyə qədər / kimi; drenched to the ~ sümüyə qədər islanmış; frozen to the ~ sümüyə / iliyə qədər donmuş (bərk üşümüş); a bag of ~s bir dəri, bir sümük (yəni çox arıq); to have a ~ to pick with smb. bir kəslə haqq-hesab çəkmək / çürütmək; The nearer the bone the sweeter the flesh at. söz. ≅ Sümüyə yaxın ət dadlı olar; What is bread in the bone will not go out of the flesh ≅ Qozbeli qəbir də düzəltməz

bone²

v əti sümükdən çıxarmaq, ətin sümüyünü çıxartmaq