BOYNUBURUQ

sif. dan. Məzlum, məhzun, yazıq, fağır; yetim.
// zərf Yazıq-yazıq, fağır-fağır.
Gözü yolda boynuburuq qalınca; Ölüm aşiqlərə xoş səadətdi. Q.Zakir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BOYNUBURUQ məzlum — məhzun — yazıq — fağır
  • BOYNUBURUQ yetim

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BOYNUBURUQ BOYNUBURUQ – ZALIM Gözü yolda boynuburuq qalınca; Ölüm aşiqlərə xoş səadətdi (Q.Zakir); Ey zalım xan! Zalım xan! Sən qorxub öz canından; Yurdu versən
BOYMADƏRƏNLİK
BOYNUBÜKÜK

Digər lüğətlərdə

авари́йный жму́рки изы́сканно машинострои́тельный морко́вина подглазу́рный русто́вка свире́по стебелёк стереометри́ческий антихудо́жественный дортуа́р ело́зить по руке́ попере́ть пре́ния alto-relievo baddish Brown Power hook in meltingly perceptibility краб льститься метабиоз