bozlamaq
гл. нугъ. кӀеви ванцелди, лугьунариз-лугьунариз шехьун.
1. Uca səslə yanıqlı ağlamaq. 2. Dəvənin öz balasını axtararkən böyürməsi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda məcaz kimi işlənib
bozlamaq bax ağlamaq
глаг. диал. 1. громко плакать 2. затягивать (мотив на дудке)