BƏRKİŞMƏK

f.
1. Bərk hala gəlmək, qəlizləşmək, kəsifləşmək, qatılaşmaq.
2. bax bərkimək 1, 2 və 5-ci mənalarda. Mübarizədə bərkişmək.
– Çəkişməyən bərkişməz. (Məsəl).

BƏRKİŞMƏ
BƏRKİŞMİŞ

Digər lüğətlərdə