DƏNLƏNMƏK

f. Dən yemək, dən axtarıb yemək. Küçədə bir neçə toyuq dənlənirdi.
– Sarı toyuğum da balalarını başına toplayaraq armud ağacı altında eşələnir, dənlənirdi. A.Şaiq.
Həyətdə yayxana-yayxana dənlənən yastı, sarıdimdikli qazların hərdənbir qaqqıltısından başqa bir şey eşidilmirdi. Ə.Əbülhəsən.

DƏNLƏNMƏ
DƏNLƏŞMƏ

Digər lüğətlərdə