DAMĞALAMAQ

f.
1. Damğa vurmaq, damğa aləti ilə nişan vurmaq, dağ basmaq.
[Gülsənəm:] Ağamın naxırçısı inəyimi damğalayıb bəyin naxırına qatmış. S.S.Axundov.

// Möhür basmaq.
2. məc. Rüsvay etmək, iç üzünü açıb göstərmək, ləkələmək.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DAMĞALAMAQ möhürləmək — nişanlamaq
  • DAMĞALAMAQ ləkələmək
DAMĞALAMA
DAMĞALANMA

Digər lüğətlərdə