DEZERTİ́R

is. [ fr. ] Özbaşına olaraq öz qoşun hissəsini qoyub gedən, hərbi mükəlləfiyyətdən boyun qaçıran hərbi qulluqçu; fərari.
[Qurban:] Yəqin sən elə, cəbhədə də əmrzad qanmayıbsan, dezertir olmusan! İ.Şıxlı.

// məc. Öz vətəndaşlıq borcunu, yaxud xidməti və ya ictimai borcunu yerinə yetirməkdən boyun qaçıran adam.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DEZERTİR dezertir bax fərari
  • DEZERTİR fərari
DEYR
DEZERTİRLİK

Digər lüğətlərdə