DİLDADƏ

sif.is. [ fars. ] klas. Birisinə könül vermiş, vurulmuş, ürəyini bağlamış; məftun, vurğun, aşiq.
Dildadələrin dadrəsi, yavəri sənsən. Q.Zakir.
Şair oldur ki, həqiqətlərə dildadə ola; Şairin fikri, xəyalı gərək azadə ola. A.Səhhət.
Hökm eyləyəcəkmiş bütün aləmdə cəhalət; Dildadeyi-ürfanları neylərdin, ilahi?! M.Ə.Sabir.

// Sevgili, məhbubə.
DİLÇİLİK
DİLDALAYAN

Digər lüğətlərdə