DİLSİZ

sif.is.
1. Dili olmayan, lal.
// məc. Səssiz, cansız.
Sanki bütün adamlar daş kimi dilsiz və cansız idi. M.İbrahimov.
Nə balıqlar danışırlar; Nə də cansız dilsiz daşlar. M.Seyidzadə.

2. məc. Yazıq, fağır, aciz, müti, sakit, həlim, dinməz (adam).
Dilsizlər hərə bir küncdə palçığa bulanmış, aclıqlarından nalə edirlər. N.Nərimanov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DİLSİZ dilsiz bax 1. lal I; 2. yazıq 1
  • DİLSİZ yazıq — fağır — aciz — sakit — müti — həlim — dinməz (adam)
  • DİLSİZ səssiz — cansız
DİLRÜBA
DİLSİZ-AĞIZSIZ

Digər lüğətlərdə

авитамино́зный ду́шащий ки́ник нереалисти́чный отроди́ться перемеси́ть пикирование побеле́ть распростуди́ться сиводу́шка шо́унинг иде́я малове́рный подпра́вить block diagram defibrillation Louis Quinze muscular dystrophy Third Worlder wormhole бомбовоз лауреат лоно подъезд умелый