DİŞƏMƏK

f.
1. Dəyirman daşını dişə ilə kələ-kötür etmək.
Qoca ikiağızlı yonğu çəkici ilə daş dişəyirdi. S.Rəhimov.

2. Ağzı diş-diş olan alətləri itiləmək. Mişarı dişəmək. Orağı dişəmək.
3. Yaş yeddiyə çatanda diş tökmək. Uşaq dişəməyə başladı.
DİŞƏMƏ
DİŞƏNMƏ

Digər lüğətlərdə