DOLĞUNMAQ

f. Dolğunlaşmaq, yetişmək.
Cavan qız sinni-şəbabətə yetmişdi… Boy ucalıb, köksü dolğunub, simasında da ayrı məlahət görünürdü. Çəmənzəminli.

DOLĞUNLUQ
DOLĞUNSİFƏT

Digər lüğətlərdə