DƏYANƏTLİ

sif. Səbatlı, möhkəm, öz sözünün üstündə duran, bel bağlanıla bilən.
Bütün İraq, fars və Azərbaycan xalqına tapşırılır ki, Toğrula və Eldənizin dəyanətli xələfi olan Cahan Pəhləvan Məhəmmədə bilavasitə beyət etsin. M.S.Ordubadi.
[Cəfərqulu xan:] Mən sənə and içirəm ki, mən tək dəyanətli nökəri cümlə İranı axtarsan, tapa bilməzsən. Ə.Haqverdiyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DƏYANƏTLİ möhkəm — səbatlı
  • DƏYANƏTLİ DƏYANƏTLİ (öz sözünün üstündə duran) [Həmid Balaca] dəyanətli adammış (H.Abbaszadə); DÖZÜMLÜ Doğrudan, onun qədər dözümlü, cəfakeş məxluq yoxdur (S
DƏYANƏT
DƏYANƏTLİLİK

Digər lüğətlərdə