DƏĞDƏĞƏLİ

sif. Səbəbsiz yerə təlaş edən və qorxan; vəsvəsəli, səksəkəli.
Mən isə utancaq və dəğdəğəli bir uşaq olduğumdan, anamın yanında büzülüb durur(dum). A.Şaiq.

DƏĞDƏĞƏÇİ
DƏHAN

Digər lüğətlərdə

вта́чиваться декаме́тр казаки крича́ть неупотреби́тельный появле́ние руте́ниевый биоархитекту́ра каре́л мура́вушка никонша́нство порва́ть привеча́ть фазанёнок протазан cocoa bean monoglot mumming regisseur runover skill swing door transit number обмуслить ослушаться