FƏRAR

is. [ ər. ] Gizlicə qaçma.
□ Fərar etmək – icazəsiz və gizlicə qaçmaq.
O vaxtdan Seyid Cəmaləddin İstanbula fərar etdi. C.Cabbarlı.

FƏRAMUŞ
FƏRARİ

Digər lüğətlərdə

анекдо́тик вазели́новый возмуща́ться вы́ковырнуть загла́зный закрути́ться обезво́диться помеща́ться приверну́ться коло́нка подвози́ть сверхчелове́к терн сарья щипать cyclase drag-boat objective correlative pulveration undaunted Vilnius бесстыдный выколотить ослабнуть усладиться