FƏRASƏT

is. [ ər. ] Dərhal anlama, başa düşmə, dərk etmə, qavrama bacarığı, zehin itiliyi; ayıqlıq.
…Bu qədər uşaq içində hər kəs Qəhrəmanın zehnindən, fərasətindən, dərsindən danışırdı. S.Rəhimov.
Qızlar fərasətinə bələd olduqları Şamamaya dərhal hay verdilər. Ə.Əbülhəsən.

// Ağıl, dərrakə.
Övladə çatar həman cəhalət; Nə əql olur onda, nə fərasət. M.Ə.Sabir.
Hünərlə fərasət bir olan yerdə; Açılır taybatay bağlı qapılar. O.Sarıvəlli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • FƏRASƏT düşüncə — idrak — dərrakə
  • FƏRASƏT fəhm — bacarıq — qabiliyyət — məharət

Etimologiya

  • FƏRASƏT Ərəbcədir, “anlamaq qabiliyyəti” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
FƏRARİLİK
FƏRASƏTLİ

Digər lüğətlərdə

ге́тманщина дегтя́рница дернова́ние мини́роваться помусо́лить ассимиля́торский деканти́рование зарази́тельный лотере́йный надо́блачный нао́хаться разносо́лы три́дцать усле́живать хлуп кульма лелек Liège morn parthenic sub-lessee кровожадность переносчица пиктография поторапливать