1. “Hörmək”dən f.is.
2. sif. Hörməklə düzəldilmiş; hörülmüş, hörülmə. Hörmə stul. Hörmə çəpər.
– Şirmayı hörmə kreslonu çəkib, atasının yanında oturdu.
3. bax hörük 3-cü mənada.
Dal gərdənə tökülübdür hörmələr; Mina kəmər incə beli bürmələr.
I сущ. от глаг. hörmək: 1. кладка (стены) 2. замуровывание, замурование (окна и т.п.) 3. вязание. Hörmə qaydaları приемы вязания 4
Tam oxu »1. f. is. кил. hörmək; 2. прил. храна раснавай; хранвай, храй (мес. жугъун, кутӀал); 3. кил. hörük 3)
Tam oxu »