1. Hörmə işi, hörmə tərzi; tikmə. Daşları müəyyən qaydalara əməl edərək bir-birinə yapışdırmaq prosesinə hörgü deyilir.
// Hörülmüş divar və s.
Əhməd … gözünü saralmış daşlara, uçuqsökük yerlərə, hörgülərin arasında bitən quru otlara zillədi.
// Çəpər, maneə. Məftil hörgü. Hörgü xətti.
2. İpdən, qamışdan, güldən və s.-dən hörülmüş şey.
3. bax hörük.
