HARINLIQ

is.
1. Harın, harınlaşmış heyvanın halı.
2. məc. Qudurğanlıq, azğınlıq, zorbazorluq.
Vəzirov göstərir ki, bəylərin tüfeyli, müftəxor təbiəti özbaşınalıq, harınlıq, əxlaqsızlıq doğurur. C.Cəfərov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HARINLIQ dövlətlilik — varlılıq — zənginlik
  • HARINLIQ dikbaşlıq — lovğalıq
HARINLAŞMAQ
HARMATAN

Digər lüğətlərdə