KÖÇƏL

I
(Cəbrayıl, Cəlilabad, İmişli, Kürdəmir, Mingəçevir, Salyan, Zəngəzur, Zəngilan)
xırmanda tamam döyülməyib əzilmiş halda qalan sünbül. – A:z, o köçəli qırağa tögginən ki, taxıla qarışmasın (Cəbrayıl); – Bığdanı dö:rdüg, so:rırduğ, bığdasın yığırsan, qalan köçəli olır (Cəlilabad)
II
(Salyan)
qarğıdalının dənləri çıxarıldıqdan sonra qalan hissəsi, qıçası. – Köçəlin heyvana xeyri var, dəninin insana
KÖÇƏ
KÖÇƏRGİN

Digər lüğətlərdə