küflə
сущ. 1. кил. külbə¹ 1); 2. пер. ири, кьулу нер авай.
I сущ. поддувало; см. külbə 1 1 II прил. с плоским, широким носом
(Culfa, Laçın, Şərur, Naxçıvan, Ordubad, Şahbuz, İrəvan) bax kiflə. – Küflə olmasa təndir yaxşı yammaz (Şahbuz)