1. Küləşi olan.
Hətəm dayı … küləşli taxıl yerlərinə baxırdı.
2. Küləşlə örtülmüş, küləş qoyulmuş yaxud küləşlə doldurulmuş. Küləşli çardaq. – Çaydan sonra yatışdıq.
Mən də qeyri dustaqlar tək içi küləşli döşək üstə uzandım.
[Qaradonlu:] Gecəni bax, o üstü küləşli evdə qalıbmış.