KARASTI

is.
1. Bir şey qayırmaq üçün lazım olan əl aləti. Qonşuya karastı verməyən məhşərə qolsuz gələr. ( Ata. sözü ).
Bütün emalatxanaların maşın və karastıları dağılmışdı. M.S.Ordubadi.
Dəmirçi gətirdiyi karastılarla Həmzənin mağazasının enli, qalınpolad qurşağını, kilidlərini qoparmağa başladıqda Zeynal astadan Veysə dedi. Ə.Əbülhəsən.

2. dan. Silah.
KARANTİ́N
KARAT

Digər lüğətlərdə

авра́льно баго́рик небожи́тель перекипе́лый подскреба́ть разноспряга́емый второкла́шка держа́ть марку ду́пель попа́сть в руки протоко́льно фок- коурый auto-racing chaotic counteradvertising death spot Don drum-fish exquisitism hypophyses tempter доверенность удесятеряться фотофиниш