1. İşcil, işlək, işləyən, işgüzar, işbacaran.
[Fərmanın] qəsdi özünün karkün olmasını həm əmisinə, həm də Gövhərtaca göstərmək idi.
…Babakişi çox karkün adam idi.
2. Başqasına əl tutan, kömək edən, işə yarayan. Karkün adam.
KARKÜN
sif. [ fars. ] köhn.
1. İşcil, işlək, işləyən, işgüzar, işbacaran.
2. Başqasına əl tutan, kömək edən, işə yarayan. Karkün adam.
1. İşcil, işlək, işləyən, işgüzar, işbacaran.
2. Başqasına əl tutan, kömək edən, işə yarayan. Karkün adam.