KİLKƏLƏNMƏK

f. Kilkə düşmək, düyün düşmək, pırtlaşmaq.
[Arvadın] saçları pırtlaşıb kilkələnmiş, üstü-başı parça-parça olmuşdu. (Qəzetlərdən).

KİLKƏLƏNMƏ
KİLKƏLƏŞMƏ

Digər lüğətlərdə