f. sahib, malik, yiyə
f. 1) dərman, dava; 2) darı
ə. dəlixana
DARÜL’ELM ə. elm evi, elm yurdu, elm mərkəzi
DARÜL’EYŞ ə. eyş-işrət evi, kef yeri
DARÜL’ƏCƏZƏ ə. əlillər evi; qocalar evi
ə. aman aparılacaq yer, pənah gətirilən yer
DARÜL’ƏYAR ə. yoxla(n)ma yeri
ə. universitet
ə. xilafətin mərkəzi, paytaxt
ə. həmişəlik ev, axirət, o biri dünya
DARÜL’İMAN ə. iman evi, etiqad evi
DARÜL’İMARƏ ə. 1) əmirliyin mərkəzi; 2) şəhər hakiminin olduğu bina
ə. 1) istirahət evi, qərar tapılan yer; 2) o biri dünya, axirət dünyası
ə. 1) öyünmə yeri, qərar tapılan yer; 2) o biri dünya
ə. 1) dərd-əziyyət yeri; 2) zindan, həbsxana; 3) m. bu dünya
DARÜLMÜƏLLİM(İN) ə. müəllimlər seminariyası
ə. qadın müəllimlər seminariyası
ə. 1) paytaxt, mərkəz; 2) ölkə, vilayət
DARÜL’ÜLUM ə. elmlər evi, akademiya
DARÜL’ÜRFAN ə. 1) ürfan evi, elm və maarif ocağı; 2) süfilərdə: yığıncaq yeri, təkyə
ə. «dinclik evi; əmin-amanlıq yeri» 1) həzrəti-Əlinin dəfn olunduğu Nəcəf şəhərinə verilmiş ad; 2) vaxtilə Bağdada verilən obrazlı ad; 3) m
ə. gəmiqayırma müəssisəsi; tərsanə
ə. müalicəxana, xəstəxana
ə. təhsil evi; məktəb
ə. zəfər yeri, qalibiyyət yeri
f. oraq, çin
f. 1) hekayə, nağıl, sərgüzəşt; 2) bir əhvalatı xalq arasında əsasən şifahi yaymaq üçün nəzm və nəsrlə tərtib edilən əsər; 3) poema; 4) m
f. 1) dastan söyləyən; hekayəçi, nağılçı; 2) dastan yazan, dastan qoşan
ə. 1) münsif; 2) münsiflər məhkəməsi; 3) məhkəmə hakimi; 4) Allah, Tanrı; 5) hakim // vali
ə. və f. hökmdar kimi; hakimanə
ə. hakimə aid olan
ə. bax davudnəfəs
ə. Davud kimi səsi olan; xoş səsli; avazı xoş olan
f. 1) südəmər uşağa süd verən başqa qadın, süd anası; 2) tərbiyəçi, mürəbbiyə
f. kənd
f. kəndli(lər)
f. 1) kəndli, kəndçi // əkinçi; 2) orta əsrlərdə: mülkədar; 3) bağban
f. 1) fars aylarının onuncusu, qış aylarının birincisi (22 dekabr-20 yanvar) // qış; 2) əsatirdə: soyuğa nəzarət edən mələk
f. qaranlıq
ə. borc, vəzifə
ə. 1) monastır; kilsə; 2) meyxana. Deyri-muğan atəşpərəstlərin ibadət yeri
ə. «dəva» c. 1) iddialar, tələblər; 2) davalar, döyüşlər
DƏ’B ə. dəb, adət, qayda
ə. xam dərini aşılayan
ə. və f. xam dəri emal edilən yer
DƏBBƏ1 ə. vədindən, sözündən və ya kəsilmiş qiymətdən səbəbsiz imtina etmə. DƏBBƏ2 ə. dibi yuvarlaq qab
ə. və f. dəbbələyən; öz vədindən, sözündən və ya kəsilmiş qiymətdən imtina edən
ə. 1) parıltı, gurultu; 2) təntənə, calal