f. yəhər
ZİNA’ ə. qeyri-qanuni cinsi əlaqə
ə. və f. zina edən, qeyri-qanuni cinsi əlaqədə olan
ZİNCƏF(İ)R(Ə) ə. civədən alınan qırmızı rəng, sülükən boyası
ZİNDAN1 f. 1) bax zindanxanə; 2) m. çox qaranlıq və cansıxıcı yer. ZİNDAN2 f. dəmirçi zindanı
f. zindan gözətçisi, zindançı
f. qazamat, həbsxana, məhbəs
f. 1) diri, canlı; 2) m. ruhlu, ruhu üstündə olan; 3) m. sağlam. Zindei-cavid həmişə diri olan, daim yaşayan
f. «ürəyi diri» əliaçıq, comərd
f. diri, canlı
f. bax zindəgi
f. 1) həyat, yaşayış; 2) dirilik, canlılıq
ə. 1) dinsiz, kafir, zındıq; 2) söyüş məqamında işlədilir
ə. bax ziynət
ə. və f. bax zinətdeh
ə. və f. bax ziynətdeh
ə. və f. zinət artıran, yaraşığa gətirən, bəzək verən
f. 1) ay aman! ehtiyatlı ol! 2) aman, pənah; 3) təhlükəzislik, aman; 4) himayə
ZİNNƏ(T) ə. simiclik, xəsislik
ZİR1 f. 1) alt, alta, altda; 2) yazıda «i» saitini göstərmək üçün hərfin altında qoyulan işarə // kəsrə
ZİRA f. çünki, ona görə ki. ZİRA’ ə. 1) qol, dirsək; 2) təxminən 48 sm-ə bərabər uzunluq ölçüsü; qolac
f. subaşı, ayaqyolu, tualet
ə. əkinçilik; kənd təsərrüfatı
ə. əkinçiliklə əlaqədar olan; kənd təsərrüfatına aid olan
f. alt paltarı; tuman-köynək; tuman
f. əlaltı
f. 1) ox, qılınc və s. kəsərtidən qorunmaq üçün dəri, dəmir və başqa şeylərdən toxunmuş döyüş paltarı; 2) zərbədən qorunmaq üçün polad təbəqə
f. zireh geymiş, zirehli
f. altda qoyulan, alta salınan
f. dodaqaltı
f. ayaq altında olan; tapdalanan
f. 1) alt-üst; 2) darmadağın, qarmaqarışıq
ə. 1) dağın, təpənin ən uca nöqtəsi; 2) ən uca nöqtə, yuxarı hissə
f. 1) yerin altında olan; yeraltı; 2) binanın yerin altında olan təbəqəsi
ZİŞAN, ZİŞƏ’N ə. bax züşan, züşə’n
f. çirkin, kifir; yöndəmsiz, biçimsiz
f. 1) pis danışan; 2) böhtançı
f. bədxasiyyət, xasiyyəti pis olan
f. pis işlər görən, pis işlərlə məşğul olan
f. adı pisliyə çıxmış, rüsvay olmuş, hörmətdən düşmüş
f. üzü çirkin; kifir
f. bax ziyvər
ZİYA’1 ə. işıq, aydınlıq, nur. ZİYA’2 ə. məhv olma, yox olma
ə. və f. işıq saçan, nur saçan; işıq
ə. 1) artıq, artırma; 2) artıq qalan; baqi; 3) lazım olandan çox; əlavə
ə. və f. nur saçan; işıqlı
ZİYADƏ(T) ə. 1) çox artıq; 2) üstün; 3) çox baha, lap baha; 4) gərəksiz, lüzumsuz