TƏNİN

TƏNİN1

ə. tanin (bitki qabığından alınan özlü maddə).

TƏNİN2

ə. 1) cingilti; vızıltı; uğultu; danqıltı; 2) rezonans.

TƏNİDƏ
TƏNİNƏNDAZ