ə. «atifə» c. mərhəmətlər, qayğılar
ə. bir şeyə qarşı verilən və ya alınan şey; bir şeyin yerini tutan başqa şey
ə. bax əzəl
ə. bax əvvələn
ə. əvvəla, birincisi
ə. «əvvəl» c. əvvəllər; əvvəldə olan adamlar
ə. «yəd» c. əllər
ə. 1) arvad-uşaq, külfət, ailə; 2) arvad, zövcə
ə. 1) valinin idarə etdiyi vilayət; 2) bəzi ölkələrin inzibati bölgüsü; 3) paytaxtın müqabili olan yer; ucqar; periferiya
ƏYAN ə. gözlə görünən; aşkar, aydın, bəlli. Ə’YAN ə. «eyn» c. t. zadəgan, kübar, aristokrat
ə. qiyabi olmayan, göz qabağında olan
ə. 1) qiymətli metalların saflıq dərəcəsini göstərən ölçü vahidi; 2) əndazə, meyar; 3) sınaq, yoxlama; 4) m
ə. 1) bəli, hə; 2) təşəkkür; 3) Allah razı olsun!
ə. «eyd» c. bayramlar
ə. «yövm» c. 1) günlər; 2) t. zaman, zəmanə, dövr. Əyyami-ati gələcək zaman, gələcək gün(lər); əyyami-sələf keçmiş zaman, keçmiş günlər
ə. 1) hiyləgər, fəndgir; 2) avara, işi-peşəsi olmayan
ə. vaxtını eyş-işrətdə keçirən, içki düşkünü
ƏZA1 ə. 1) əziyyət, incitmə, cəfa; 2) zərər, ziyan. ƏZA2 ə. 1) təsəlli, təskinlik; 2) səbr, dözüm; 3) yas, taziyə
ə. işgəncə, əziyyət. Əzabi-əlim böyük dərd
ə. «zəif» f. zəiflər
ə. «əzimə» c. 1) niyyətlər, məramlar; 2) yola düşənlər, gedənlər
ə. namaza çağırış; azan
f. mətni və ya ifadəni olduğu kimi yadda saxlama və söyləmə
f. o qədər ki…
f. və ə. o cümlədən
ə. «zidd» c. 1) zidlər, zidd olanlar; 2) rəqiblər
ƏZƏB ə. evlənməmiş; subay. Ə’ZƏB ə. ən dadlı; daha dadlı, çox ləzzətli
ƏZ’ƏF ə. ən zəif; daha zəif, çox gücsüz
ə. birinci, ilk, əvvəl
ə. insan və heyvan bədənin hüceyrələrdən ibarət yığıla bilən hissəsi
ə. həmişəki, daimi, əbədi
ə. əzəlilik , əbədilik, daimilik
Ə’ZƏM ə. ən böyük, ulu; daha böyük, çox iri
ə. böyüklük, ululuq
Ə’ZƏMİ(YYƏT) ə. əzəmətlilik, böyuklük, ululuq, nəhənglik
ə. «zəğs» c. qarışıq şeylər
ə. qurban
ə. «zehin» c. zehinlər
ə. «zəhrə» c. çiçəklər, güllər
ə. ən aydın, ən aşkar; daha aydın, çox bəlli
ƏZİM(Ə)1 ə. 1) böyük, ulu; 2) ali, yüksək; 3) m. əhəmiyyətli, çox mühüm
ƏZİM(Ə)1 ə. 1) böyük, ulu; 2) ali, yüksək; 3) m. əhəmiyyətli, çox mühüm. ƏZİMƏ2(T)1 ə. 1) əzm, niyyət, məram; 2) getmə, yola düşmə
ƏZİMƏ2(T)1 ə. 1) əzm, niyyət, məram; 2) getmə, yola düşmə. ƏZİMƏT2 ə. 1) tilsim, ovsun; 2) ovsunçuluq
ƏZİMÜŞŞƏ’N ə. şəni böyük olan, dərəcəsi yüksək olan
ə. incitmə, əzab
ə. istəkli, sevimli. Əzizi-Misir Misirin əzizi (Yusif peyğəmbər haqqında işlədilir)
ə. «zikr» c. 1) zikrlər, yaddaşlar; xatırlamalar; 2) t. yada salma; xatırlama
ƏZKİYA’ ə. «zəki» c. zəkalılar, fərasətlilər
ƏZQƏZA’ f. və ə. qəzadan, gözlənilmədən