Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • KƏBƏDİ

    ə. qaraciyərə aid olan

    Tam oxu »
  • KƏBƏTEYN

    KƏ’BƏTEYN ə. 1) Kəbə və Qüdsdəki Əqsa məscidinin birgə adı; 2) zər(lər) (nərd oyununda); 3) m. mərkəz

    Tam oxu »
  • KƏBİN

    f. 1) nikah; 2) başlıq, südpulu; cehiz

    Tam oxu »
  • KƏBİNİ

    f. qanuni, kəbinli (ər və ya arvad)

    Tam oxu »
  • KƏBİR

    KƏBİR(Ə)1 ə. 1) böyük; 2) yaşlı, qoca; 3) m. mühüm, ciddi

    Tam oxu »
  • KƏBİRƏ

    KƏBİR(Ə)1 ə. 1) böyük; 2) yaşlı, qoca; 3) m. mühüm, ciddi. KƏBİRƏ2 ə. böyük günah // böyük cinayət, ciddi səhv

    Tam oxu »
  • KƏBİRƏN

    ə. böyük olmaqla, böyük olduğu halda

    Tam oxu »
  • KƏBİSƏ

    ə. şəmsi təqvimində hər dörd ildə bir dəfə günlərinin sayı 366 olan il; uzun il

    Tam oxu »
  • KƏBK

    f. kəklik. Kəbki-canşikar 1) canalan kəklik; 2) m. sevgili, canan; kəbki-xoşxuram 1) gözəl yerişli kəklik; 2) m

    Tam oxu »
  • KƏBŞ

    ə. erkək qoyun, qoç; çəpiş

    Tam oxu »
  • KƏBUD

    f. mavi, göy

    Tam oxu »
  • KƏBUDİ

    ə. 1) mavilik, göylük; 2) xal; 3) bədənə döydürülən yazı, naxış və s

    Tam oxu »
  • KƏBUTƏR

    f. göyərçin. Kəbutəri-naməbər naməbər, məktub aparan göyərçin, poçt göyərçini

    Tam oxu »
  • KƏC

    f. bax kəj

    Tam oxu »
  • KƏCABƏ

    KƏCABƏ, KƏCAVƏ f. dəvə və ya at üstündə isti-soyuqdan, yağmurdan qorunmaq üçün qurulan otaqcıq

    Tam oxu »
  • KƏCAVƏ

    KƏCABƏ, KƏCAVƏ f. dəvə və ya at üstündə isti-soyuqdan, yağmurdan qorunmaq üçün qurulan otaqcıq

    Tam oxu »
  • KƏCBİN

    f. «əyri görən» bax kəjbin

    Tam oxu »
  • KƏCGƏRDƏN

    f. boynu əyri, boynubükük (əsasən bənövşə haqqında)

    Tam oxu »
  • KƏCKÜLAH

    f. 1) papağını yan qoyan; 2) m. dəblə geyinməyi xoşlayan; 3) m. təşəxxüs göstərən, lovğalıq edən; təşəxxüslü, lovğa

    Tam oxu »
  • KƏCMƏDAR

    f. və ə. birisinin istək və arsuzunun əksinə hərəkət edən

    Tam oxu »
  • KƏCMƏNİŞ

    f. bədqılıq, bədxasiyyət

    Tam oxu »
  • KƏCMÜAMİLƏ

    f. və ə. alverdə aldadan, əli düz olmayan, əliəyri

    Tam oxu »
  • KƏCNƏZƏR

    f. və ə. «əyri baxan» 1) pis nəzərlə baxan; bədnəzər; 2) düzgün iş görməyən; bihesab

    Tam oxu »
  • KƏCNİGAH

    KƏCNİGAH, KƏCNİGƏH f. 1) kəc baxan, əyri baxan, qıyğacı baxışlı; 2) m. qəzəbli, hirsli baxan

    Tam oxu »
  • KƏCNİGƏH

    KƏCNİGAH, KƏCNİGƏH f. 1) kəc baxan, əyri baxan, qıyğacı baxışlı; 2) m. qəzəbli, hirsli baxan

    Tam oxu »
  • KƏCNÜMA

    f. insanı əyri göstərən (güzgü haqqında)

    Tam oxu »
  • KƏCRƏFTAR

    f. rəftarı pis olan, qəlbi təmiz olmayan

    Tam oxu »
  • KƏCROV

    f. «əyri gedən» yolunu azmış, yolundan çıxmış

    Tam oxu »
  • KƏCSÜXƏN

    f. «sözü əyri olan, əyri danışan» m. yalançı, yalan danışan

    Tam oxu »
  • KƏCTƏB

    KƏCTƏB’ f. və ə. tərs, kəc, xasiyyəti pis olan

    Tam oxu »
  • KƏDD

    ə. əmək, zəhmət, iş. Kəddi-yəmin əl əməyi

    Tam oxu »
  • KƏDƏR

    ə. qəm, qüssə

    Tam oxu »
  • KƏDƏRAVƏR

    ə. və f. kədər gətirən; qəmləndirən

    Tam oxu »
  • KƏDƏRƏNGİZ

    ə. və f. kədərləndirici, qəmləndirən

    Tam oxu »
  • KƏDƏRZA

    ə. və f. kədər artıran

    Tam oxu »
  • KƏDXUDA

    f. bax kətxuda

    Tam oxu »
  • KƏDU

    f. qabaq, balqabaq

    Tam oxu »
  • KƏƏNN

    KƏƏNN(Ə) ə. sanki, elə bil ki

    Tam oxu »
  • KƏƏNNƏ

    KƏƏNN(Ə) ə. sanki, elə bil ki

    Tam oxu »
  • KƏF

    f. köpük

    Tam oxu »
  • KƏFA

    KƏFA’ ə. bəs, kafi

    Tam oxu »
  • KƏFAF

    ə. yaşamaq üçün vəsait; dolanacaq

    Tam oxu »
  • KƏFALƏT

    ə. zamin olma; zaminlik

    Tam oxu »
  • KƏFALƏTNAMƏ

    ə. və f. zəmanət kağızı, zaminlik sənədi

    Tam oxu »
  • KƏFƏN

    ə. ölünü sarımaq üçün bez və ya ağ

    Tam oxu »
  • KƏFƏNBƏDUŞ

    ə. və f. «kəfəni çiynində» m. fədai, mücahid

    Tam oxu »
  • KƏFƏRƏ

    ə. «kafir» c. kafirlər

    Tam oxu »
  • KƏFF

    KƏFF1 ə. dəf etmə, rədd etmə. KƏFF2 ə. 1) əlin içi, əlin ayası; 2) ovuc // ovuc dolusu; 3) ayağın alt tərəfi; 4) şillə, şapalaq; 5) əlcək

    Tam oxu »
  • KƏFFARƏ

    KƏFFARƏ(T) f. 1) bağışlanma, günahını bağışlatma; 2) günahının bağışlanması üçün dini əziyyət (uzun ibadətlər, çoxgünlü oruc və s

    Tam oxu »
  • KƏFFARƏT

    KƏFFARƏ(T) f. 1) bağışlanma, günahını bağışlatma; 2) günahının bağışlanması üçün dini əziyyət (uzun ibadətlər, çoxgünlü oruc və s

    Tam oxu »