f. 1) kölgə salan; kölgəli; 2) m. himayə edən; hami
f. 1) kölgə salan; kölgəli; 2) m. himayə edən, əl tutan, kömək edən
f. kölgə düşən yer; kölgəlik
f. bax sayənisar
f. və ə. kölgə salan; kölgəli
f. kölgədə oturan
f. 1) kölgədə becərilən; 2) m. naznemətlə böyüyən; ərköyün
f. kölgə kimi, bir şeyin kölgəsi kimi ondan ayrılmayan
f. kölgəlik
SAYİL1 ə. 1) soruşan, sual verən; 2) dilənçi, yolçu. SAYİL2 ə. axan, cərəyan edən; axıcı. SAYİL3 ə. hücum edən; hücumçu
ə. 1) idarə edən, inzibatçı; 2) siyasətçi; 3) mehtər
f. səfərdə sayisin üstündə getdiyi yük
f. 1) uyğun, uyğunlaşmış; 2) hazır; 3) edən, düzəldən
f. bax səzavar
f. 1) saz çalan; sazçı; 2) çalğıçı
f. 1) düzəlişmə, uyuşma, uzlaşma; 2) barışıq, razılıq; 3) müqavilə, bağlaşma
f. uyğun, müvafiq
SE1 ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı. SE2 f. bax sə
f. bax səbarə
f. bax səfid
f. bax səfidi
f. Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı
f. 1) tilsim; cadu-pitik; 2) m. cazibə, insanı məftun etmə
ə. və f. sehr yaradan; sehrkar
ə. və f. çox təsirli; sehrli
ə. və f. bax sehrkar
ə. və f. sehrbaz kimi; sehrbazcasına
ə. sehrə aid olan; sehrli
ə. və f. bax sehrpərdaz
ə. və f. sehr edən, sehrbaz, sehrkar; gözbağlayıcı
f. bax səmahi
f. bax səpa
f. bax səpid
f. bax səpidi
SE’R ə. qiymət, dəyər, məzənnə
f. bax səşənbə
SETAR(Ə) f. bax sətar(ə)
ə. bax sövda1
ə. 1) ov; 2) ovlama
ə. və f. ovlayan, ovçu
ə. və f. ov yeri; ovlaq
SEYF1 ə. qılınc. SEYF2 ə. yay (fəsil)
SEYFİ1 ə. 1) qılınca aid olan; 2) hərbi, əsgəri. SEYFİ2(YYƏ) ə. yaylaq
SEYFİ2(YYƏ) ə. yaylaq
ə. bağırtı, nərə, qışqırıq
ə. və f. bax seyhəzənan
ə. və f. bağıraraq, nərə çəkərək, qışqıraraq
SEY(Y)İD ə. 1) ağa, cənab; 2) Məhəmməd peyğəmbərin nəslindən olan. Seyyidi-əşrəf şərəfli ağa; seyidi-kövneyn «iki dünyanın ağası» Məhəmməd peyğəmbərin
ə. 1) sığal; 2) cilalayıcı alət