f. zərlə tikilmiş, qızılla bəzənmiş
f. Zərdüştün əsasını qoyduğu din; atəşpərəstlik; həmin dinə itaət edən
ə. «Zeyd vurdu» 1) m. ərəb dili (İfadə ərəb qrammatikasında misal kimi ifrat dərəcədə çox işlədildiyindən məcazi olaraq həmin mənanı kəsb etmişdir); 2
f. bax zərfəşan
f. bədəni qızıla bənzəyən, bədəncə çox gözəl
f. qızıla tutulmuş; zərli
ə. ziyan
ə. və f. zərərli, ziyankar
ə. və f. ziyan görmüş; zərərçəkən
ZƏRF1 ə. 1) qab; 2) konvert. ZƏRF2 ə. qrammatikada: iş və hərəkətin necə, harada və nə zaman icra olunduğunu göstərən nitq hissəsi
ə. qızıl saçan, qızıl səpən
ə. və f. əkin yeri; zəmi, tarla
f. qızıldan müxtəlif şeylər düzəldən və ya qızıl məmulatı təmir edən usta
f. qızıl kimi, qızıl rəngli
f. 1) qızılla satın alma; 2) satın alınmış qul; kölə
ə. səbəb, bəhanə
ə. incə
ə. və f. zərifcəsinə, incəliklə
ə. qəbir, məzar
ZƏRİN(Ə) f. bax zərrin(ə)
ə. 1) anadangəlmə kor; 2) korluğa tutulmuş, qəflətə qapılmış
f. qızılla işlənmiş (parça)
f. qızıldan tikilmə
ə. 1) sufilərin geydikləri göy paltar; 2) m. riya, ikiüzlülük
ə. yalan və boş söz; cəfəngiyat
f. qızılla bəzənmiş, zərlə bəzədilmiş rəsm
f. zərlə işlənmiş (parça)
f. pulpərəst, pulgir
ə. zərər, ziyan
ə. pul kəsən, sikkə basan
ə. və f. pul kəsilən yer; sikkəxana
ə. ikiüzlü, riyakar, fırıldaqçı
ə. «zərrə» c. zərrələr
ə. kiçik hissə, cüzi parça
ə. və f. 1) lupa; 2) mikroskop
ə. və f. 1) zərrə kimi, zərrə qədər; 2) ən xırda və narın şeyə bənzəyən
ZƏRRİN(Ə) f. qızıldan qayrılmış, qızıldan olan; zərli
f. və ə. zərlə yazılmış yazı, zərli xətt
f. qızıl papaqlı, başında tac olan
ZƏRRÜ NƏF’ ə. zərərli və mənfəətli, zərər gətirən və mənfəət verən
f. 1) qızıl teli; 2) m. günəş şüası
f. qızıl teli ilə işlənmiş, toxunmuş
ə. gərək, vacib, lazım
ə. bax zəruriyyət
ə. ən lazımlı, ən gərəkli, çox vacib
ə. 1) istər-istəməz bir işi görmə; əlacsızlıq, naçarlıq; 2) labüdlük, lazımlıq; 3) ehtiyac
ZƏHAHİR1 ə. «zahirə» c. zahirdə olanlar, görünən xüsusiyyətlər. ZƏHAHİR2 ə. «zöhrə» c. çiçəklər
ə. «zaid» c. bax zəvayid