KORŞALMAQ

f. dan. Kütləşmək, itiliyini itirmək, küt olmaq. Bıçaq korşalıb.
– …Korşalan baltanı hər altmış-yetmiş metrdən bir çıxarmaq lazım gəlirdi. M.Hüseyn.

// Məc. mənada.
Molla çox arxayınlıqla şəhadət barmağını qaldırdı: – Məgər hafizəniz korşalıbmı? S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KORŞALMAQ korşalmaq bax kütləşmək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • KORŞALMAQ KORŞALMAQ – KƏSƏRLƏŞMƏK Bıçağı bülövə çəkdim, indi kəsərləşib. Bu qılınc isə çox korşalmışdı (M.İbrahimov)

Etimologiya

  • KORŞALMAQ Bu, kor sözü ilə bağlıdır, kor isə fars mənşəlidir. Bizdə ötməz (yəni kəsməz) sözü işlədilib.
KORŞALMA
KORŞALTMA

Digər lüğətlərdə

воло́сик волюнтаристи́ческий выдыха́ть вы́мученно двули́стный заста́вка нагора́ние негигиени́чно парази́тничать щур кре́стница паралоги́ческий подзапусти́ть придвиже́ние тума́ниться куккой Abaddon Brunei Darussalam cistern Saracenic tombolo unapologetic апеллировать грассировать дёрнуть