KORŞALMAQ

f. dan. Kütləşmək, itiliyini itirmək, küt olmaq. Bıçaq korşalıb.
– …Korşalan baltanı hər altmış-yetmiş metrdən bir çıxarmaq lazım gəlirdi. M.Hüseyn.

// Məc. mənada.
Molla çox arxayınlıqla şəhadət barmağını qaldırdı: – Məgər hafizəniz korşalıbmı? S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KORŞALMAQ korşalmaq bax kütləşmək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • KORŞALMAQ KORŞALMAQ – KƏSƏRLƏŞMƏK Bıçağı bülövə çəkdim, indi kəsərləşib. Bu qılınc isə çox korşalmışdı (M.İbrahimov)

Etimologiya

  • KORŞALMAQ Bu, kor sözü ilə bağlıdır, kor isə fars mənşəlidir. Bizdə ötməz (yəni kəsməz) sözü işlədilib.
KORŞALMA
KORŞALTMA

Digər lüğətlərdə

вульга́рный замёрзлый наравне́ с ро́ллерный эпилепти́чка армя́нский заку́сочка залогодержа́тель кур подпа́л рафини́рование устели́ться челна cold-hardening ice-glass infold octode optional rigidly sputa конторский маленько огородничать особинка тропический