MƏNAFE

is. [ ər. “mənfəət” söz. cəmi]
1. Mənfəət, fayda, nəf, xeyir.
Mənim dediyim budur ki, pul qazanmaqda sairlərinin mənafeyinə əl uzatmayasan. Ü.Hacıbəyov.

2. Bir kəsin, bir şeyin rifahını təşkil edən, onun xeyrinə olan, ehtiyac və tələblərinə xidmət edən şey. Sinfi mənafe. Şəxsi mənafeyi cəmiyyətin mənafeyi ilə uzlaşdırmaq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏNAFE fayda — gəlir — xeyir — qazanc — sərfə — mənfəət

Etimologiya

  • MƏNAFE Ərəbcə nəf (qazanc, fayda)və mənfəət sözləri ilə qohumdur, mənası “fayda”dır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MƏNACA
MƏNALANDIRMA

Digər lüğətlərdə

барахли́ть боле́зненно бу́бна виршепи́сец восьмиба́лльный затяну́ть нови́к обку́сок серебря́нка фараде́й перегру́зочный пе́ресыпь раско́лка сле́дователь choosingly golden-eyed hybrid computer leave over powder-box rabble-rouser tear up transcendent гряда дифференцировать иван-да-марья