MUNCUQ-MUNCUQ

sif.zərf Gilə-gilə, dənə-dənə, yumru-yumru, muncuq kimi (axan tər haqqında). Muncuq-muncuq tər tökmək.
– Bir az sonra görürəm bir ucaboylu oğlan; Yaxınlaşır, üzündən muncuq-muncuq axır tər. S.Rüstəm.

MUNCUQ
MUNCUQGÖZ
OBASTAN VİKİ
Muncuq Xan
Muncuq (Munçuk, Mundzuk və ya Moncak, yun. Μουνδίουχος, mac. Bendegúz; bilinmir, bilinmir – ən geci 435) — hunların bəylərindən. Haylandur boyundan, Balamirli sülaləsindəndir. Bilgə və İdil xanların atası, Rua xanın qardaşı, Uldız xanın oğlu idi.

Digər lüğətlərdə

портрети́стка разбрако́вываться репе́йник бесшу́мный приоткры́ть проро́сток разнообра́зный уедини́ть эманацио́нный гута anchoring-ground aril diadem fomentation golden eagle Luftkrieg margin release thirtieth заслон масленый напастись негибкий онанист ротор холестериновый