1. Əl tutan, kömək edən, mədəd olan.
2. Bir işdə başqasına muzdla kömək edən adam; köməkçi.
Hər dəfə çörək bişirən vaxt Həlimə xala … övrət qonşularından özünə mədədçi çağırardı.
MƏDƏDÇİ
sif. və is. köhn.
1. Əl tutan, kömək edən, mədəd olan.
2. Bir işdə başqasına muzdla kömək edən adam; köməkçi.
1. Əl tutan, kömək edən, mədəd olan.
2. Bir işdə başqasına muzdla kömək edən adam; köməkçi.