1. Çığırmaq, bağırmaq, səs çıxarmaq (qoyun-quzu, keçi, maral, inək və s. haqqında). Keçi mələdi. Maral mələyir.
– …Bir yanda quzular mələyir, bir yanda qıçları bağlı cücə-toyuqlar bağırırdılar.
Ceyran oylağında gəzinib mələr; O səsi əks edər uzun dərələr.
2. Sızıltılı səs çıxarmaq, ağlamaq, sızıldamaq, inildəmək.
[Bəbir bəy:] “Yar, yar” deyib ömür boyu mələyənlər bəs havayıdırmı?
3. məc. Səs çıxarmaq, səsi eşidilmək.
Birdən zəhərli ilan kimi mələyərək gələn mərmi lap müşahidə məntəqəsini ağzına aldı.
Qarazurna çay aşağı və çay yuxarı mələyirdi.
◊ İlan(lar) mələyir – çox isti, susuz, ilan çox olan çöl (yer) haqqında. Keçmişdə Muğan düzündə ilan(lar) mələyirdi.