1. Gözləmə, intizar.
Elə kəndlilər bu sözün məəttəli idi(lər).
[Vahid:] Elə bil anam bu suala məəttəl imiş.
// Yubanma, intizarda olma.
[Xannazir öz dəstəsinə:] Daha nəyin məəttəlisiniz, irəli!
□ Məəttəl etmək (eləmək) – yubatmaq, intizarda qoymaq, gözlətmək.
[Qızın atası:] Gedin, tez başlayın, … camaatı məəttəl eləməyin.
Məəttəl olmaq – yubanmaq, gözləmək. [Ağa Salman:] Ümmidim budur ki, uzun iş olmasın.
Yoxsa mənə çox məəttəl olmaq mümkün deyil!
[Katib:] Yox, bu saat gələr, məəttəl olmazsan.
2. Təəccüblü, heyran. Mən onun işlərinə məəttələm.
□ Məəttəl qalmaq – təəccüb etmək, çaşıb qalmaq, nə edəcəyini bilməmək, baş çıxarmamaq.
…Məəttəl qalmışam, bilmirəm, yazım, ya yox.
Nərgiz lap məəttəl qaldı.
[Qarı nənə:] Gərək ona elə bir şey öyrədim ki, hamı məəttəl qalsın.
3. İşsiz, boş, bikar.
□ Məəttəl qalmaq – çatışmayan bir şeyə görə bikar qalmaq, iş görə bilməmək, dayanıb durmaq.
[Bəlli Əhməd:] Qırılıbdı sazım, məəttəl qalmışam; Usta qulun ollam, al, düzəlt sazı. “”.
[Anam:] Sən bilmirsən ki, adam bəzən bir mismar üçün … məəttəl qalır?