ə. 1) peyin; 2) murdar, pis.
I сущ. мед. 1. кал, испражнения, экскременты. Nəcis durğunluğu застой кала, nəcis durmamazlığı (nəcis saxlaya bilməmə) недержание кала 2
Tam oxu »NƏCİS (bədənin müəyyən üzvlərindən maddələrin çıxması) [Kişi:] Nəcis quyusu bu tezliklə dolmaz (Çəmənzəminli); İFRAZAT İnsanın və heyvanın bədənindən
Tam oxu »1) is. tib. excréments m, pl, fèces f, pl ; crotte f, bouse f, fiente f ; 2) fécal, -e adj
Tam oxu »