fars. na-, ərəb. qabil
Qabiliyyətsiz, nalayiq, ləyaqətsiz adam.
Nə lazımdı naqabilə söz deyəm,
Xatirinə ya dəyməyə, ya dəyə.
Sizin olsun eyvan, otaq, alaçıx,
Bizə bəsdi ya kölgəlik, ya dəyə.
(“Məhəmməd və Güləndəm”)
fars. na-, ərəb. qabil
Qabiliyyətsiz, nalayiq, ləyaqətsiz adam.
Nə lazımdı naqabilə söz deyəm,
Xatirinə ya dəyməyə, ya dəyə.
Sizin olsun eyvan, otaq, alaçıx,
Bizə bəsdi ya kölgəlik, ya dəyə.
(“Məhəmməd və Güləndəm”)
[fars. na... və ər. qabil] прил. 1. налайих, лайих тушир, (чка) алачир (мес. гаф); // сущ. лайихсуз кас, гъавурда кутаз тежер кас; 2
Tam oxu »sif. inconvenant, -e ; grossi//er, -ère ; incongru, -e ; ~ hərəkət action f inconvenante ; ~ söz mot m grossier ; adj impudique ; obscène ; ~ zarafat
Tam oxu »s. 1. unworthy (of), worthless, mean; ~ hərəkət mean action; 2. incapable (of), dull, slow, clumsy, unskilful; 3
Tam oxu »прил. 1. неприличный, непристойный. Naqabil söz неприличное слово, naqabil hərəkət непристойное поведение 2
Tam oxu »sif. [fars. na… və ər. qabil] 1. Nalayiq, yersiz, münasibətsiz. Müdir cənablarına minnətdar olub, naqabil sözümdən üzr istəyirəm
Tam oxu »