PALANLAMAQ

f. Heyvanın dalına palan qoymaq; çullamaq (bax palan1 1-ci mənada).
[Mürşüdoğlu:] Öküzü palanlayıb göndərdim. S.Rəhimov.
Aslan kişi gecə yarı olmamışdan yerindən qalxıb, paltarını, çarıq-corabını geyindi, eşşəkləri palanladı. Ə.Vəliyev.

PALANLAMA
PALANLI

Digər lüğətlərdə

ажити́роваться любо́вность нали́пнуть не́жно- пове́ситься скури́ть те́мень закро́йный за́умь котофе́й ле́нинский призыв недосчи́тываться отрепети́ровать прямое́зжий скли́зко arhat Buryatia geranium glaciological impuberal pantheism repro shamefacedly приловчиться эпизоотия