PEYLƏNMƏK

məch. dan. Xəncər, bıçaq və s. ilə vurulmaq, vurulub öldürülmək, ya yaralanmaq.
İki dəqiqə çəkmədi ki, peylənmiş ( f.sif. ) dəvə kimi nərə çəkib göyə qalxdı. Mir Cəlal.

PEYLƏNMƏ
PEYMAN

Digər lüğətlərdə