TƏŞƏXXÜSLÜ

sif.
1. Lovğa, təkəbbürlü, mütəkəbbir.
Fərəc bəy atası kimi forslu, təşəxxüslü, paxıl, dargöz bir adam imiş. Ə.Vəliyev.
[Eyvaz:] Qonağın üzündə isə ciddi və doğrusunu deyim ki, bir az da təşəxxüslü bir ifadə var idi. İ.Əfəndiyev.

2. Hörmətli, hörmət doğuran.
Baxıb görürəm ki, bəylik bir təşəxxüslü şeydir, mən də dinməz-söyləməz adımın axırına götürürəm, bir “bəy” qondarıram. C.Məmmədquluzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • TƏŞƏXXÜSLÜ təşəxxüslü bax lovğa
TƏŞƏXXÜSLƏNMƏK
TƏŞƏXXÜSLÜK

Digər lüğətlərdə