İti bir şeylə yaralamaq; neştərləmək, deşmək.
Dərin-dərin dəryaları boyladı,
Xəncər alıb qara bağrım teylədi,
Oğlu ölmüş Vəzir qəza eylədi,
Getməz damağımdan dudi-ah mənim.
(“Qurbani”)
*
Hər məclisdə mənim dərdim söyləsin,
Xəncər alıb qara bağrım teyləsin.
Deyin atam məni halal eyləsin,
Qaldı bizim ellər, görünməz oldu.
(”Qulam-Kəmtər”)
*
Hər məclisdə sən hərcayı söyləmə!
Xançal alıb bağrım başı teyləmə!
Daldalarda lafı-kəzaf eyləmə!
Saxla hərzə dilin amanat, könül!
(“Tahir və Zöhrə”)