is. Bir şeyi tutmaq üçün düzəldilmiş mexanizm, qurğu və s. Tutucunu işə salmaq.
// Sifət mənasında. Tutucu alətlər.
сущ., прил. кьадай (затӀ, алат ва мс.), са затӀ кьун патал раснавай механизм, алат ва мс.; tutucu alətlər кьадай алатар
Tam oxu »I сущ. уловитель (приспособление, механизм для улавливания чего-л.). Toz tutucusu уловитель пыли II прил
Tam oxu »(Şuşa) çaxmaq daşı ilə od əldə etmək üçün xüsusi pambıq piltə. – Bir az panbıx qaynadıf tutucu qayırdım
Tam oxu »