TUŞQUL

is.
1. Nişanalma, nişanlama, qarovullama.
2. sif. bax tuşatan, tuşvuran.
[Qoca:] Belə tuşqul atıcı mən görməmişəm, qarovullamağı da çox uzaq çəkmədi, amma yenə düz vurdu. A.Divanbəyoğlu.

Etimologiya

  • TUŞQUL “Xosrov və Şirin”in tərcüməsində işlədilib. Tuş qıl kimi olub, sonra qıl şəkilçiyə çevrilib. (Bəşir Əhmədov
TUŞATAN
TUŞQULLAMA

Digər lüğətlərdə