1. Təkcə, ayrıca, yalqız.
Şair təklikdə oturub, saatlarla xəyala dalmağı da çox sevirdi.
2. Başqasının və ya başqalarının köməyi olmadan; təkbətək, tək özü, təkbaşına.
Sülü təklikdə Əliqulu ilə bacarmadı, Əliqulu yerdən qalxıb Sülüyə bir ağac vurdu.